متن آهنگ پویا بیاتی آرام بخش

 

چقد زخمی از دشنه ی روزگاریم چقد آه ناگفته توو سینه داریم

بغیر همین آستین غریبی

کجا بغضهامونو باید بباریم

غم ما توو هر سینه ای جا نمیشه به این سادگیها دلی

دیگه هیچ لبخند آرام بخشی

حریف دل خسته ی ما نمیشه

زمونه نفسهای ما رو گرفته جای دستمون پای ما رو گرفته

با این روز و شبهای کابوس بارش

نجنگیده رویای ما رو گرفته

خدایا غریبیم دریاب ما رو تو که میشنوی این همه ربنا رو

برامون یه پارویی بفرست

شاید بباره بشوره غم روزگارو

یه شعریم از بیت از اول تا آخر بجز عشق چیزی گدایی نکرده

یه سازیم افتاده یک گوشه تنها

که هیشکی بهش اعتنایی نکرده

زمونه نفسهای ما رو گرفته جای دستمون پای ما رو گرفته

با این روز و شبهای کابوس بارش

نجنگیده رویای ما رو گرفته