شبا نرو تکو تنه لمن استه بمیرم ای واخ لته روزگار نه سازی نه سازگار
ای واخ لته روزگار نه سازی نه سازگار ای بی حیا روزگار نسازی نه سازگار
نشه در مه بگ دنیا و سر مه خراب پس بیا دردو سوار
آخ که بره وگر جام لره مه ساته ده مالم
وره ببین بیدل از وه غمون حوالم