متن آهنگ شب به گلستان تنها داریوش رفیعی
شب به گلستان تنها منتظرت بودم
باده ی ناکامی در هجر تو پیمودم
منتظرت بودم منتظرت بودم منتظرت بودم
آن شب جان فرسا من بی تو نیاسودم
ره که شدم پیر از غم آن شبو فرسودم
منتظرت بودم منتظرت بودم
منتظرت بودم منتظرت بودم
بودم همه شب دیده به ره تاب سحرگاه
ناگه چو پری خنده زنان آمدی از راه